Maand: juni 2015

Peter de Graaf doet energiek en trots zijn verhaal; kijkt of ik het allemaal wel bijhoud en zegt af en toe: “Schrijf dat ook maar op, dat is ook belangrijk”. Hij vertelt over de periode voor dat hij eind maart voor het eerst binnenliep bij DKF, het bijna dagelijkse bezoek gedurende 2 maanden erna en tenslotte over het weer vinden van (tijdelijk) werk.
Om met het laatste te beginnen: Peter werkt sinds april voor 24 uur per week als beheerder bij ‘van Houten&co’. Hij heeft een contract voor 6 maanden. Die functie geeft structuur in zijn dagelijks leven, veel contact met mensen voor wie hij betekenisvol kan zijn en daarnaast ook gewoon werkplezier. Intussen blijft hij alert op nieuwe vacatures voor de periode na deze functie.
In het jaar 2010 vond er voor Peter een belangrijke ommekeer plaats. Hij werkte toen als conciërge bij het ROC te Utrecht. Daarvoor had Peter 18 jaar lang met veel plezier als allround onderhoudsmonteur gewerkt bij een woningbouwvereniging. Na anderhalf jaar conciërgewerk, werd zijn contract onverwachts niet verlengd. Dat kwam voor hem als een behoorlijke mokerslag. Hij miste de structuur, de sociale contacten en natuurlijk het inkomen. Bovendien liep het om zo te zeggen ook thuis niet allemaal meer op rolletjes.
Een lange periode volgde van veel thuis zitten, heel veel sollicitaties en de pijn van het steeds weer net afgewezen worden. “U heeft een uitstekende sollicitatiebrief en prachtig CV meneer De Graaf, maar helaas geven we de voorkeur aan de andere sollicitant”, hoorde hij in de gesprekken vaak. Hij werd er onverschillig en depressief van. Ondertussen zocht hij ook naar vrijwilligerswerk om toch maar wat omhanden te hebben en zich nuttig te maken. In februari 2015 werd hij door een beleidsmedewerker van ‘van Houten&co’ gewezen op DKF. Misschien zou hij daar wat energie kwijt kunnen. De stapte DKF binnen. Menno gaf hem een rondleiding en Peter begon steeds meer energie te voelen. Hij zag voor DKF (en daarmee ook voor hemzelf) gelijk een aantal speerpunten om mee aan de slag te gaan. Dezelfde dag is hij nog begonnen om de binnenplaats op orde te maken. Struiken snoeien, overwoekering weghalen, onkruid wieden, tegels weer netjes leggen. Binnen een paar dagen had de binnenplaats een ware metamorfose ondergaan. Het was duidelijk: Peter voelde zich als een vis in het water binnen DKF. Enthousiast vertelt hij hoe hij de sfeer als open, gemoedelijk en vriendschappelijk heeft ervaren, waar een ieder zijn eigen “ding” kan doen (al dan niet samen) en zorg voor elkaar heeft. Na 2 maanden b(l)ijdragen in DKF (zo heeft hij o.m. het logo van de Stadswerkplaats ontworpen), viel hem de vacature bij ‘van Houten&co’ op. Solliciteren dus. Na een aantal spannende dagen en onder veel support van andere inspiratoren kon hij daar tenslotte aan de slag gaan.
Nu is Peter al weer 10 weken aan het werk en zoals gezegd met veel plezier. Regelmatig komt hij nog binnen en kijkt of hij wat kan klussen of blij kan dragen. Hij vindt altijd wat: ‘sociaal’ aan tafel zitten, iets opruimen, netjes maken, gewoon contact zoeken met de mensen die aanwezig zijn. Als het even kan is hij ook bij de vrijdagmiddagborrel te vinden en maakt zich dan aangenaam boos over al het gebruik van steeds meer Engelse woorden in de Nederlandse taal.