Trendrede 2014

Vandaag is bij Seats2Meet in Utrecht voor de vierde keer de Trendrede uitgesproken. De Trendrede 2014 geeft een mooie beschrijving van de maatschappelijke context waarin ook De KrachtFabriek aan het ontstaan is. Hieronder staan enkele quotes uit de Trendrede die perfect aansluiten bij ons gedachtegoed. Altijd fijn om te lezen dat ik niet helemaal gek ben. Wil je de hele Trendrede downloaden, kijk dan op deze site.

Afbreken en opbouwen

Het is het tijdperk waarin afbreken en opbouwen hand in hand gaan. Het is tijd voor mensen die recht willen doen door dwars te liggen. Voor bedrijven die het goed willen doen, in plaats van wat minder slecht. Het nieuwe tijdperk dat zich nu presenteert, richt zich op het aanpassen van de regels in plaats van de uitzonderingen op de regel, op open samenwerking in plaats van dichtgetimmerde patenten.

Op eigen kracht

Het is een teken van de tijd dat mensen op allerlei gebied op zoek zijn naar de kern. Die zijn we enigszins uit het oog verloren door de nadruk op alle Kwartaalberichten en Verantwoordingsprotocollen. Niet voor niets is de aandacht voor ambachtelijkheid en persoonlijke drijfveren groot. Wie niet meer kan meevaren op het collectief, moet terug naar de eigen bron. Van het voldoen aan de verwachtingen bewegen we richting persoonlijke zingeving. Het is daarom dat ‘Eigen Kracht’ een van de meest genoemde nieuwe begrippen van onze tijd is. De hoogste vorm van status is het hebben en bieden van werkelijke betekenis. Aan jongeren vragen ‘wat wil je worden?’ is ouderwets. We worden niet langer iets, we zijn al iemand. Beter is: ‘hoe haal jij betekenis uit je talent?’ 

 Maar niet alleen

Sturen op eigen kracht betekent niet dat we mensen laten aanmodderen en noodhulp bieden als het echt fout gaat. Het startpunt voor beleid is wél de kracht van het individu: het begint met wat mensen kunnen, in plaats van wat ze niet kunnen. Voortaan vragen we: ‘wat kun je zelf regelen en waar heb je hulp bij nodig?’

Nieuwe rijkdom

De diepte van deze maatschappelijke revolutie kan niet voldoende benadrukt worden. Het maatschappelijke middenveld, de instituten die we in het leven riepen om de belangen van individuen te bundelen, het wordt bedreigd in zijn voortbestaan. Het lijkt allemaal minder te worden op dit moment, maar uiteindelijk blijkt dat we een nieuwe rijkdom aanboren. De energie komt niet langer uit het grote collectief, maar uit onszelf. Zelforganisatie is de bronenergie van onze maatschappij.