Hoe kom je bij De KrachtFabriek?

Ik was vrij actief als vrijwilliger in Houten voor natuuractiviteiten  Daar heb ik Karin van Sprang leren kennen. Zij zei: ‘Kom eens kijken bij De KrachtFabriek’. Het was meteen leuk en iets waar ik wat aan had. Ik heb met verschillende mensen gepraat en kennis gemaakt. Ik had mij in tijden niet zó goed gevoeld, gewoon door hoe het hier is. Het isolement van thuis zitten en solliciteren kan heel groot zijn. Dat gevoel werd ineens doorbroken. Ik verkeerde in een klein kringetje, een klein maatschappijtje. De eerste 2 uur in De KrachtFabriek waren gewoon fantàstisch!

Wat vind je hier?

Thuis ben ik mantelzorger, mijn vrouw is erg ziek. Dat is zwaar en hier valt die druk van mij af. Hier is een diversiteit aan mensen, de aandacht van hen. Hier kan ik proberen iets met mijn eigen leven te doen.

Waar loop je tegen aan?

Ik loop altijd op tegen mijn eigen beperkingen. Ik hou heel erg van dingen analyseren, onderzoeken, theoretische ideeën bespreken. Mijn zelfbeeld is dat ik mensen bewust moet maken. Ik wil leren goed te communiceren naar een groep. 1 op 1 gesprekken vind ik makkelijk, maar een gesprek naar een groep toe, het overbrengen van mijn gevoel, vind ik lastiger. Mijn ogen staan altijd open voor allerlei milieuproblemen. Mijn wens is mijn punt over het milieu goed over te brengen.

Ik heb de lerarenopleiding gedaan. Les geven aan volwassenen vind ik leuk. Ik heb les gegeven op de avondschool aan mensen met een beperking en vluchtelingen. Maar een los praatje voor de klas te beginnen, contact maken met de klas, vind ik ingewikkeld. De druk van wat ik allemaal moet in zo’n les …

Ik vind het lastig om mijn gedachten uit te zetten, daar heb ik 4 van de 7 dagen moeite mee; en dat gepieker.

Wat zou je willen?

Ja, eh… meer mensen bij De KrachtFabriek. Ik zie veel mensen in Houten die met hun ziel onder hun arm lopen. Die zou ik uit hun isolement willen halen. Ik gun hun mijn eigen ervaring met De KrachtFabriek. Door hier een praatje te maken, op adem te komen. Er zijn teveel mensen die niet lekker in hun vel zitten.

(Interview: Peer – redacte: Olga)